Χορευτικές Παραδόσεις Ζεϊμπέκικου
Το Ελληνικό Κέντρο Ζεϊμπέκικου διαθέτει σήμερα δύο αίθουσες διδασκαλίας χορού , χορηγία του Δήμου Ελευσίνας, Ελευσίς . Για το 2023 έχει ορισθεί ως η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης
Ο τρόπος εκμάθησης του ζεϊμπέκικου χορού είναι η προφορική παράδοση μέσω της μνήμης, της μίμησης και της επανάληψης στο πλαίσιο της κοινότητας, η οποία λειτουργεί ως προνομιακό πεδίο μύησης κάθε νεότερης γενιάς. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο άρθρο Η άϋλη κληρονομιά του ζεϊμπέκικου.
ΑΙΘΟΥΣΑ | Ελευθερίου Βενιζέλου | Στάμου |
Κτήριο | 1ος όροφος Κοινωνικής Υπηρεσίας | Αίθουσα Γυμναστικής Μαγούλας |
Διευθυνση | Ελ. Βενιζέλου & Εθνικής Αντιστάσεως, Ελευσίνα | Λεωνίδα Στάμου 30, Μαγούλα Αττικής |
Ωράριο | Τρίτη 18:00 – 20:00 , Πέμπτη 17:00 – 19:00 | Δευτέρα 17:30 – 19:00 , Τετάρτη 20:00 – 21:30 |
Τηλέφωνο Επικοινωνίας 6947244765
Ο ζεϊμπεκικος είναι αυτοσχεδιαστικός χορός παλαιότατης καταγωγής, που λειτουργεί υπό τους όρους του πρωτογενούς τριφυούς δρώμενου (κίνηση, τραγούδι, λόγος) και εξελίσσεται χωρίς διακοπή μέχρι σήμερα. Συνδεδεμένος με τη μακραίωνη ελληνική χορευτική παράδοση, εντάσσεται στους κόλπους της λαϊκής παραδοσιακής, της αστικολαϊκής και της αστικής δημιουργίας, αποτελώντας αυθεντική έκφραση και πηγή έμπνευσης για τους σύγχρονους δημιουργούς.
Το Ζεϊμπέκικο είναι χορός νταλκαδιάρικος, δεν είναι παιχνίδι. Υπάρχουν πολλές μορφές, το γιουρούκικο,το αϊδίνικο, το καμηλιέρικο,το παλιό ζεϊμπέκικο και το καινούργιο,το κοφτό,το στριφογυριστό. Έχει κόλπα πολλά και πολλά είδη.
Έπρεπε να ‘χεις κάνει την σπουδή σου για να φτάσεις στο σημείο να χορέψεις του Μάρκου την ζεϊμπεκιά. Δεν θα ‘ταν ψεύτικο το πάθος,σαν την κάλπικη λίρα στη Βασιλόπιτα. Δε θά’ταν μια χορογραφία ζογκλερίστικη, αλλά μια τελετή ανθρώπινης ύπαρξης, ένα στριφογύρισμα, ένας κοφτερός Ρυθμός βγαλμένος από τα σπλάχνα.
Οι χορευτικές παραδόσεις του ζεϊμπέκικου είναι αποτέλεσμα μακραίωνης διαδικασίας όσμωσης, ανταλλαγών και αφομοίωσης μουσικοχορευτικών ιδιωμάτων τόσο από την τοπική ελληνική παράδοση, τη μικρασιατική και την οθωμανική όσο και από τις πολιτισμικές εμπειρίες και πρακτικές που ανταλλάχθηκαν μεταξύ τοπικών και αστικών πληθυσμών. Οι διαδικασίες προσαρμογής, ανταλλαγής και αφομοίωσης που οφείλονται σε ιστορικά γεγονότα και χωροχρονικές συγκυρίες, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή, η εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, η αστικοποίηση, αλλά και οι -κατά χρονική περίοδο- αισθητικές επιταγές, διαμόρφωσαν ένα είδος αυτοσχεδιαστικού χορού πανελλαδικής εμβέλειας και αποδοχής που χαρακτηρίζεται από διαφορετικά μουσικοχορευτικά βιώματα ατόμων με διαφορετική γεω-πολιτισμική καταγωγή, επάγγελμα, κοινωνική τάξη, φύλο και ηλικία.
Τα χορευτικά τμήματα χωρίζονται σε παιδικό και ενηλίκων. Ο τρόπος εκμάθησης του ζεϊμπέκικου χορού είναι η προφορική παράδοση μέσω της μνήμης, της μίμησης και της επανάληψης στο πλαίσιο της κοινότητας, η οποία λειτουργεί ως προνομιακό πεδίο μύησης κάθε νεότερης γενιάς.